W dobie rosnącego stopnia zurbanizowania coraz częstszym problemem stają się powodzie miejskie. Jako główną przyczynę wskazuje się zmiany klimatyczne oraz nieodpowiednie podstawy metodologiczne projektowanych systemów odwodnień. Metodologia projektowania odwodnień w latach ubiegłych oparta była o metodę stałych natężeń, zaniżający natężenie deszczu wzór Błaszczyka oraz wątpliwy sposób określania współczynnika spływu wód opadowych. Zmusza to do podjęcia stosownych działań w celu poprawy funkcjonalności infrastruktury związanej z odwodnieniem.

Zgodnie z aktualną normą PN-EN 752 zalecaną metodą do obliczeń sprawdzających istniejących systemów są hydrodynamiczne modele spływu. Model jest doskonałym narzędziem oceny poprawności funkcjonowania kanalizacji. Posiadanie modelu pozwala ocenić ryzyko oraz miejsca narażone na wystąpienia wylewów.

Najczęściej aktualnie wykorzystywanym programem do tworzenia modelu hydrodynamicznego jest darmowy program SWMM opracowany przez Amerykańską Agencję Ochrony Środowiska. Opis funkcjonalności programu, jego działania można znaleźć na stronie autorów, szeregu publikacjach z zakresu modelowania sieci kanalizacyjnych, blogach. Do grona komercyjnych programów symulujących działanie sieci kanalizacyjnych należą: Hykas, Hystem-Extran, Mike Urban oraz szereg innych. Większość oparta jest o silnik obliczeniowy pochodzący z SWMM a przeszkodą w ich stosowaniu jest cena.

Program SWMM (Storm Water Management Model) można pobrać ze strony: United States Environmental Protection Agency.

Poniżej przykłady wykonanego modelu hydrodynamicznego w czterech różnych wariantach obliczeń hydraulicznych.
Ogólne dane modelu hydrodynamicznego:

• zlewnia o powierzchni ok. 4,5 km²,
• 2651 zlewni cząstkowych,
• 2574 odcinków,
• łączna długość kanałów ok. 65 km,
• 2573 studni